Bilirmisiniz birtek şey vardır asla karşılığı olmayan işte bu gurup onu yaşıyor ve yaşatıyor. Bu şey sevgidir. bu topluluk herşeyi seviyor yada ben bu topluluğu böyle biliyorum. çünkü sevgi asla karşılık beklemez ben bu grubun kainatı sevdiğine inanıyorum ve benim gibi oldukları için çok mutluyum.
         

George Orwell'in meşhur bir romanıydı 1984; günümüzde gerçek oldu. Büyük birader herkesi gözetliyordu romanında, haklı  çıktı Orwell. Sene 2010,her tarafımız numaralarla, kartlarla,  şifrelerle doldu taştı.Kimlik, telefon, banka kartı, numaraları bir yana nerede sıraya girsek bir  numaramız oluyor nur topu gibi ve bekliyoruz sıranın bize gelmesini.Tam bir robot  hayatı,duygu yok,felsefik düşünce yok, hatta aşklar bile şekil değiştirdi(tek gecelik) ,bir söz yazan olsa da eski klasikler gibi bir  şarkıbestelense diye kara kara düşünüyor besteciler. 
Bu arada  yaşamımız beklemekle geçiyor. Aşık olmayı bekliyoruz, aşık olup kavuşmayı, kavuşup evlenmeyi, evlenip  çocuk yapmayı, büyütmeyi,borçları ödemeyi,treni,otobüsü,uçağı beklemekle geçiyor ömrümüz.Beklemediğimiz tek şey yaşamımızın sonu,o da ansızın geliyor zaten beklemeden. 
Peki ne yapmalı? Beklerken  yaşamalı tabi, bu günü  yaşamalı, bu ânı  yaşamalı ve tadını çıkarmalıyız  yaşamın, çünkü akan bir sudan iki kere su dolduramayız istesek de. Bence üretmek en  güzeli, bir şiir, bir  yazı, bir  müzik eseri, bir düşünce ne üretebilirsek, bütün bunlar bizden sonra kalacak tek eserlerimizdir, tabi ki bir de yardımlarımız var o da çok  önemli.Kendi çapımızda yapacağımız yardımlar da bizi daha  insan kılacak ve kâmil  insan olma yolunda bir tuğla olacaktır  yaşamımızda.Üretmeyen  insan mutlaka kendini tüketecektir ve tekrarlayacaktır,bu da  yaşamın monoton olmasını doğuracaktır kısacası. 
O HALDE NE DURUYORUZ, 
BEKLERKEN ÜRETELİM, 
BEKLERKEN YAŞAYALIM, 
ÜZÜNTÜLERİ ERTELEYİP SEVİNÇLERİ YAŞAYALIM 
VE SEVDİKLERİMİZLE BİRLİKTE SEVDİĞİMİZ UĞRAŞILARIMIZA DEVAM EDELİM, 
HEPİMİZE İYİ YOLCULUKLAR. 

Mutluluk